Na enkele minuten scoorde Olmo van der Mast (niet de beste schutter) de openingstreffer en klonken er toeters op de tribune (zijn vrouw kwam 2 minuten later aan en moest de goal missen). Na afloop blikt de aanvoerder terug op het seizoen, in gesprek met Sierd de Vos: “Dit is natuurlijk een magische avond! Het is gelukt! En dat in een competitie met veel goede ploegen: een sterke top 4. Ik ben zo trots op dit team!”

“We zijn ook enorm gegroeid dit jaar!” zegt Tim van Rijn als hij met een glas champagne en een brede grijns voor de camera’s verschijnt: “De start van het seizoen was moeizaam met een paar verliespartijen, maar in de 2e seizoenshelft hebben we slechts 3 punten verloren en hebben we alle concurrenten afgetroefd!” 

Naast een betere afstemming in het team was er ook sprake van persoonlijke groei. Zo stelt Janko Witte: “Man, de eerste wedstrijden waren mijn allereerste in de zaal en ik was zo zenuwachtig bij elke bal die ik kreeg, dat ze zelfs onder mijn voeten doorschoten. En nu sta ik hier met 29 goals en een beker(tje)!” 

Daarmee eindigt Janko wat betreft doelpunten op een 2e plaats (who’s counting?) achter Yme Wesseling die een schamele 64 goals laat noteren (met nog 1 wedstrijd te gaan). Wanneer gevraagd naar hoe vaak hij kampioen is geworden, antwoord Yme: “Ik geloof 5 keer, maar het went nooit!” Olmo reageert: “Voor mij werd het wel echt tijd; ik ben maar één keer eerder kampioen geworden en dat was met Concordia E1, zo’n 19 jaar geleden.” Voor anderen in het team, waaronder Tim, is het zelfs de eerste prijs van zijn carrière. Kortom, een niet te vergeten avond voor de spelers van Concordia. 

Iedereen viert het feest mee, zo ook Jesse Snip die wegens een zware blessure bijna het hele seizoen moest missen. Bram de Ruiter voelt van blijdschap niet eens dat hij zonet 2 ribben heeft gebroken toen een tegenstander hem probeerde af te stoppen. En vanaf vakantiebestemming laat Rens Boenders via een videoverbinding weten: “We did it! We zijn gepromoveerd! Ik kijk nu al uit naar volgend seizoen!” 

Voor Mees van der Mast is de avond extra bijzonder: het kampioenschap is een prachtig cadeau voor zijn 27e verjaardag! De trouwe supporters zijn dit niet vergeten, en wanneer Mees in de tweede helft met zijn chocoladebeen het net weet te vinden, beginnen de supporters te zingen: “Lang zal hij leven!” en zijn teamgenoten zingen mee! Wat een feestavond! 

Aanvoerder Olmo sluit af met een echte voetbalcliché: “Vanavond mag er feest gevierd worden, maar daarna moet de focus weer bij de volgende wedstrijd liggen. Vrijdag 17 mei spelen we uit bij Tutor (de hekkensluiter) de laatste wedstrijd en die willen we natuurlijk overtuigend afsluiten. Maar dat kan misschien ook wel met Yme op de goal en mezelf in de spits. Ach, dat zijn zorgen voor morgen.. Nu eerst genieten van deze prestatie!”